Teruggekomen van de laatste dag van de Bitcoin conferentie zak ik thuis tevreden in mijn stoel onderuit. Al zittende probeer ik een geheel te vormen van wat ik allemaal vernomen heb. Omringd door soms briljante maar altijd extreem gemotiveerde mensen heb ik zoveel mogelijk geprobeerd erachter te komen wat er allemaal aan de hand is in de wereld van de Bitcoin. Gewapend met een pen en notitieblok probeerde ik het nieuws en de feiten te halen bij de bron.
Uit de monden dus van hen die het daadwerkelijk zware werk doen, de programmeurs, de entrepeneurs de visionairs. je kon ze (bijna) allemaal vinden op 1 plek in Amsterdam.
Zittend in het donker besef ik me van wat een unieke ontwikkeling ik getuige mag zijn. De Bitcoin gemeenschap is een groep van mensen die samen werkt om een gezamenlijk doel te realiseren. Alle deelnemers werken samen in dit bedrijf, wat geen bedrijf is, voor zijn eigen beweegredenen en steekt er zoveel tijd in als hij zelf wil en verdient er evenveel mee als hij zelf wil of kan. Kijkend naar deze decentrale organisatie van enthousiastelingen en idealisten denk ik ook aan wat ze mij de afgelopen dagen allemaal verteld hebben. En aldoende ontvouwt zich voor mij een toekomst met fantastische en beangstigende vooruitzichten.
Ik zie een wereld waarin mensen zelf kunnen kiezen aan welk betalingssysteem ze deelnemen en zie ze hiermee betalingen doen naar iedereen op de wereld zonder beperkingen. Een wereld waarin menig centrale institutie vervangen zal zijn door decentrale vrijwillige organisaties. Een wereld waar bijvoorbeeld taxi’s autonoom kunnen rijden, geld kunnen accepteren en hun eigen reparaties en benzine betalen. Een wereld waarin je zelf kan bankieren via een globaal gedecentraliseerd betalingssysteem in euro’s dollars of zelfs goud. Waar je zelf je eigen cloud kan zijn en waar namecoin zorgt voor een decentraal systeem van dns. Maar ook een wereld waarin zelfs het internet decentraal is en men communiceert via mesh-netwerken. Een wereld waarin mens en machines in sommige gevallen wedijveren voor dezelfde banen. en waar het gebruik van opensource software de normaalste zaak van de wereld is. Waar je zelf kan gokken, veilingen kan houden en crowdfunden zonder afhankelijk te zijn van een derde partij. Waar censuur of dwang niet perse afwezig is maar waar je wel de keuze kan maken voor een alternatief.
Sinds de komst van het internet hebben we al vele dramatische ontwikkelingen meegemaakt in hoe we met elkaar communiceren en delen. Je hebt niet perse meer een uitgever nodig om te kunnen uitgeven. Je hebt niet meer perse een school of bibliotheek nodig om alles te weten te komen wat je ooit maar zou willen weten. Je hebt niet meer perse de posterijen nodig om een brief te versturen. En de laatste horde lijkt nu genomen te worden, binnenkort heb je dus niet perse meer een bank nodig om te kunnen bankieren.
En net als steve jobs, in zijn lost interview in 1990, de internet revolutie niet zag aankomen. Zo denk ik nu dat bijna niemand in de gaten heeft wat er de aankomende jaren allemaal staat te gebeuren.
Gepost door Roland.
